[20.05.2022]

• Pan Bóg wybiera Noego, który jako jedyny jest prawy i wyróżnia się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi. Noe żyje w przyjaźni z Bogiem.

Rdz 6, 5-8

Kiedy zaś Pan widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: «Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem». [Tylko] Noego Pan darzył życzliwością.

• Pan Bóg chce ukarać ludzi za niegodziwość, jednak okazuje Miłosierdzie ocalając Noego z rodziną. 

Rdz 6, 11-13

Ziemia została skażona w oczach Boga. Gdy Bóg widział, iż ziemia jest skażona, że wszyscy ludzie postępują na ziemi niegodziwie, rzekł do Noego: «Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie; zatem zniszczę ich wraz z ziemią

• Noe zawierza Panu Bogu i wbrew zdrowemu rozsądkowi buduje arkę. Kto wybiera arkę, ocali życie. Noe jest obrazem Pana Jezusa, Arka natomiast obrazem Kościoła.

Rdz 6, 17-18

Ja zaś sprowadzę na ziemię potop, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia; wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie, ale z tobą zawrę przymierze. Wejdź przeto do arki z synami twymi, z żoną i z żonami twych synów.

[17.06.2022]

• Noe buduje ołtarz i składa Panu ofiarę, która jest mu miła. Ofiara jest miła Panu przede wszystkim dlatego, że człowiek prawy ją składa. Pan Bóg zwraca uwagę na złe usposobienie człowieka od młodości ale obiecuje już nie karać potopem stworzeń na ziemi.

Noe zbudował ołtarz dla Pana i wziąwszy ze wszystkich zwierząt czystych i z ptaków czystych złożył je w ofierze całopalnej na tym ołtarzu. Gdy Pan poczuł miłą woń, rzekł do siebie: «Nie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo usposobienie człowieka jest złe już od młodości. Przeto już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem. Będą zatem istniały, jak długo trwać będzie ziemia: siew i żniwo, mróz i upał, lato i zima, dzień i noc».

• Pan Bóg błogosławi Noemu i jego rodzinie. Mamy tu analogię do Stworzenia Świata i dziejów Adama i Ewy. Tak jak pierwszym rodzicom, ziemia zostaje oddana Noemu i synom. Podkreśla hierarchię wartości, na pierwszym miejscu Pan Stworzyciel, na drugim człowiek, potem zwierzęta, rośliny. 

Po czym Bóg pobłogosławił Noego i jego synów, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię. Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo powietrzne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie.

• Przymierze między Panem Bogiem a Noe zawiera warunek. Człowiek nie może zabijać drugiego, jeżeli to zrobi będzie podlegał takiej samej karze z rąk innych. 

[Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga.

• Cham, syn Noego przygląda się ojcu, kiedy ten upojony winem śpi. Synowie Sam i Jafet osłaniają nagość ojca, nie patrząc na niego. Noe dowiaduje się o czynie Chama i przeklina swojego wnuka (syna Chama). Z rodu Chama wywodzą później narody pogańskie (Jebusyci, Amoryci i inni). Z rodu Sama pochodzi Abraham. 

«Niech będzie przeklęty Kanaan! Niech będzie najniższym sługą swych braci!» A potem dodał: «Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Sema! Niech Kanaan będzie sługą Sema! Niech Bóg da i Jafetowi dużą przestrzeń i niech on zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie mu sługą».