Dekalog został zapisany przez Mojżesza na górze Synaj. Cała treść została mu podyktowana przez Boga. Biblia jednak wskazuje na to, że to nie Mojżesz zapisał słowa, lecz Bóg swoją mocą wyrył przykazania w kamiennej tablicy. Historia wspomina o tym, że Mojżesz rozbił pierwotnie stworzone tablice kiedy ludzie odwrócili się od Boga i poświęcili czczeniu złotego cielca. Kolejna wersja 10 przykazań, została stworzona już własnoręcznie przez Mojżesza, a tablice umieszczone były w Arce Przymierza. Przebywały w tym miejscu, dopóki nie została zburzona Świątynia Jerozolimska.

Pełny tekst przykazań zawarty jest w Biblii w dwóch miejscach: Księga Wyjścia, rozdział 20 (Wj 20,2-17) oraz Powtórzonego Prawa, rozdział 5 (Pwt 5,6-21). Te dwa teksty różnią się nieznacznie; pierwotny jest ten z Księgi Wyjścia. W żadnym z tych tekstów nie ma numeracji przykazań, ani nawet określenia „dziesięć przykazań” – wszelkie próby numeracji i podziału na konkretne przykazania są znacznie późniejsze niż sam tekst biblijny. Podział stosowany przez katolików (a także luteranów) pochodzi od św. Augustyna.

Jestem Panem, twoim Bogiem, który cię wyprowadził z Egiptu, z domu niewoli.

• I. Nie będziesz stawiał innych bogów obok Mnie.
• II. Nie nadużywaj imienia Pana, twego Boga.
• III. Pamiętaj o dniu odpoczynku, aby go uświęcić.
• IV. Czcij swego ojca i swoją matkę.
• V. Nie morduj.
• VI. Nie popełniaj zdrady małżeńskiej.
• VII. Nie kradnij.
• VIII. Nie składaj przeciw drugiemu fałszywego zeznania.
• IX. Nie dąż do zdobycia cudzej żony.
• X. Ani żadnej rzeczy, która należy do innego.