-Bóg żąda, by Abraham oddał Mu to, co najbardziej kocha – umiłowanego syna. Nieporównywalną próbę wiary przeżyła Maryja pod krzyżem, patrząc na śmierć Jedynego Syna.

-Odpowiedź Abrahama jest jednoznaczna i bez­kompromisowa. Nie targuje się z Bogiem, nie próbuje wymieniać życia Izaaka na własne lub na inną ofiarę. Przez trzy dni zmierza na wzgórze próby (Moria).

-Święty Jan Chryzostom w taki sposób opisuje wewnętrzne rozdar­cie Abrahama: Abraham pozostawał niezachwiany, a równocześnie doznawał wewnętrznego rozdarcia. Cierpiał jako człowiek, nie cierpiał jako ten, kto składa ofiarę za grzechy. Burzył się jako ojciec, ogarniał go pokój, jako tego, kto kocha Boga. Serce buntowało się, lecz wiara zwyciężała. Abraham w czasie ciężkiej próby potrafi w tajemni­czy sposób zachować zewnętrzny spokój i harmonię.

-Gdy Abraham sięgnął po nóż, aby zabić syna, usłyszał głos Boga: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego. Ten fragment tekstu możemy zrozumieć w kontekście kulturowym. W Palestynie znane były przy­padki składania bogom w ofierze dzieci. Ofiarę taką składano np. przy rozpoczęciu budowy nowego domu. Pierworodne dzieci wmurowywano w fundamenty domów, jako tak zwaną „ofiarę fundamentalną”. Tak uczynił np. Chiel z Betel, który na swoim synu pier­worodnym Abiramie założył fundamenty Jerycha (por. 1 Krl 16, 34: Za jego czasów Chiel z Betel odbudował Jerycho według zapowiedzi Pana, którą wyrzekł przez Jozuego, syna Nuna; założył jego fundamenty na swoim pierworodnym, Abiramie, a na swoim najmłodszym, Segibie, postawił jego bramy.)

-Bóg ani nie pragnie zła, ani nie ma w nim upodoba­nia. Zło i cierpienie są nie tylko dramatem człowieka. Są również dramatem Boga. Baranek, którego Abraham zobaczył uwikłanego w zaroślach i złożył w ofierze, jest obrazem Jezusa – Baranka Bożego, który obarczył się naszymi grzechami, uwikłał w naszą ludzką niepra­wość i został złożony w ofierze. Jezus jest najdoskonal­szą ofiarą miłą Bogu i przynoszącą zbawienie.

-Tradycja mówi, że w miejscu gdzie Abraham miał zabić Izaaka na górze Moria potem powstała Świątynia Króla Salomona