Sodoma i Gomora – dwa z pięciu miast, położonych na południowym wybrzeżu Morza Martwego, które – z wyjątkiem Soaru – uległy zagładzie na skutek strasznej katastrofy. Biblia widzi w tym kataklizmie karę, jaką Bóg spuścił na te miasta z powodu ich grzechów (Rdz 14; 19,24).
- „Za rok o tej porze powrócę do ciebie, a Sara będzie miała syna” – usłyszał Abraham od jednego z tajemniczych wędrowców, których przyjął i ugościł pewnego upalnego dnia.
- „Mężczyźni ci wstali i skierowali się ku Sodomie” – mówi Księga Rodzaju, ukazując Abrahama odprowadzającego swych gości. W tym właśnie momencie ma miejsce zaskakujący dialog między Bogiem a Abrahamem. Bóg objawia w nim swe zamiary wobec Sodomy i Gomory – miast, które staną się później symbolami grzechu i niegodziwości. Jeśli wina mieszkańców Sodomy i Gomory potwierdzi się, miasta zostaną zniszczone. Z biblijnego opisu wiemy, że tak właśnie się stało.
- Sodomę i Gomorę po raz pierwszy wymieniono w Księdze Rodzaju jako miasta leżące na ziemiach kananejskich plemion. Były położone na równinie, na której po rozstaniu z Abrahamem osiedlił się Lot, zachwycony krainą przypominającą raj, niczym „ogród Pana”. Jej mieszkańcy dalecy jednak byli od rajskiej wspólnoty z Bogiem. Na czym polegał ich grzech?
- W Księdze Ezechiela czytamy: „Oto taka była wina siostry twojej, Sodomy: odznaczała się ona i jej córki wyniosłością, obfitością dóbr i spokojną pomyślnością, ale nie wspierały biednego i nieszczęśliwego, co więcej, uniosły się pychą i dopuszczały się tego, co wobec Mnie jest obrzydliwością. Dlatego je odrzuciłem, jak to widziałaś.”
- Grzech i sąd nad Sodomą i Gomorą, będący w zamyśle biblijnego autora elementem szerszego obrazu buntu ludzkości przeciw Bogu, stał się tłem dla pełnej zaangażowania wstawienniczej modlitwy Abrahama za grzeszników. Ten, przez którego „otrzymają błogosławieństwo wszystkie narody ziemi”, z niezwykłym zaangażowaniem „targuje się” z Bogiem, by ze względu na – choć garstkę – sprawiedliwych, ocalił niegodziwe miasta. Bóg przystaje na prośby Abrahama. Nie było jednak w Sodomie sprawiedliwych…
- Ten motyw w biblijnej opowieści o Sodomie i Gomorze wydaje się mieć szczególne znaczenie. Pokazuje bowiem kondycję grzesznej ludzkości, niezdolnej do wyzwolenia się o własnych siłach ze śmiertelnego uwikłania w zło. Brak sprawiedliwych, ze względu na których mogliby ocaleć także grzesznicy, jest tego bolesnym dowodem.
- Dana Abrahamowi obietnica błogosławieństwa dla wszystkich narodów otwiera jednakże nową perspektywę. Nastanie bowiem dzień, gdy objawi się jedyny Sprawiedliwy. Nie ocali swego życia, lecz wyda się w ręce grzeszników i pozwoli przybić się do krzyża. W Jego śmierci i w Jego zmartwychwstaniu będzie nasze ocalenie.